تغذیه و زخم پای دیابتی|ترمیم از درون، نه فقط درمان ظاهری

برای خیلی از دیابتیها، یه خراش ساده روی پا، میتونه شروع کابوس باشه.
ممکنه بگی: “یه زخم کوچیکه، خودش خوب میشه.”
ولی تو دیابت، گاهی همون زخم کوچیک، آخرش به قطع پا ختم میشه.
واقعاً چرا؟ و چطور میشه جلوی این فاجعه رو گرفت؟»
زخم پای دیابتی فقط به خاطر کفش بد یا مراقبت کم نیست بلکه مشکل اصلی اینه که ترمیم زخم در بدن بیمار دیابتی کند و ناقص انجام میشه.
علت؟ گردش خون ضعیف، التهاب مزمن، قند بالا، و ضعف سیستم ایمنی، این دقیقاً جاییه که تغذیه میتونه نقش حیاتی داشته باشه.
بدن برای ترمیم زخم نیاز به چند چیز اساسی داره:
پروتئین برای بازسازی بافت
ویتامین C برای ساخت کلاژن
زینک (روی) برای تقویت ایمنی و تقسیم سلولی
آهن برای اکسیژنرسانی
آنتیاکسیدانها برای کاهش التهاب
اگه بدن این مواد رو کم داشته باشه، زخم دیر خوب میشه، یا حتی عفونت میکنه
پس قبل از اینکه دنبال پماد و پانسمان باشیم، باید بدن رو از درون تقویت کنیم.
تغذیهای که زخم رو ترمیم میکنه، باید کامل، ضدالتهاب و سرشار از ریزمغذیها باشه؛ یعنی وعدههای غذایی باید هدفمند و ترمیممحور باشن، مخصوصاً در بیمار دیابتی
نان سفید + مربا + چای شیرین
خورش چرب و سنگین بدون سبزی
نوشابه و فستفود، بدون میوه و سبزی
نتیجه: قند بالا، التهاب بالا، بدن خسته، زخم بیرمق
—
نان سبوسدار + تخممرغ + فلفل دلمهای
خوراک عدس + سالاد با روغن زیتون
میانوعده: ماست + گردو + چند تکه انار
آب کافی و مصرف سبزیجات رنگی
ترمیم زخم فقط کار پماد نیست؛ بدن باید از درون آماده باشه.
اگه تغذیه درست باشه، بدن خودش میتونه بجنگه.
با یک سفره ساده ولی حسابشده، میتونی جلوی زخم، عفونت و حتی قطع پا رو بگیری.
تغذیه خوب یعنی ترمیم مطمئن